Interview Augustus 2023 (Jan Hooge, DvhN/CoevorderCourant/OEK):

“Ik kom uit een groot, warm gezin waarin geloof en kerk een belangrijke plaats hadden”
 
Piet Ravensbergen (62) uit Gees : van ondernemer in de glastuinbouw naar predikant. “Het is een heel mooi vak, omdat je soms zo dichtbij mensen mag komen en heel soms ook iets kunt betekenen”
 
Zoekt en zij gult vinden. De Protestantse gemeente (PKN) Aalden zocht na het vertrek van Bart Breunesse naar een aardige, energieke en creatieve dorpspredikant. En die werd met Piet Ravensbergen uit Gees, dichtbij huis, gevonden.

De dienst van verbintenis en intrede zal plaatsvinden op zondag 3 september om 14.30 uur. Ds. Wina Hordijk zal hem als predikant aan PKN Aalden verbinden.
 
Piet Ravensbergen maakte als vijftiger de overstap van de glastuinbouw naar de kansel. Een grote stap : de inmiddels 62-jarige geboren en getogen Rijnsburger werd verantwoordelijk voor mensen en niet langer voor tulpen en lelies. “Ik kom uit een groot, warm gezin waarin geloof en kerk een belangrijke plaats hadden. Onze ouders hebben ons de vreugde van ‘het geloof’ geleerd en bijna allemaal zijn we in dat spoor gevolgd.”
  
Eerste indruk
De eerste kennismaking met de Protestantse gemeente in Aalden gaf hem direct een goed gevoel. "Bij de toegankelijkheid en openheid van de mensen voelde ik mij thuis. Op die avond hadden we een mooi en eerlijk gesprek met elkaar, waarin we elkaars nieren hebben geproefd. Serieus als het moet – de zaken werden niet mooier voorgedaan dan ze zijn - humor op zijn tijd en jezelf ook weer niet te serieus nemen. Dat past bij mij en dat proef ik ook in Aalden.”
 
Afscheid met pijn in het hart
Het afscheid van zijn vorige gemeente – de PKN gemeente Ontmoetingskerk in het Utrechtse Wilnis - was voor predikant Ravensbergen warm en meer dan bijzonder. ”Daar is het blijkbaar gelukt samen op te trekken, want met pijn in het hart hebben we van elkaar afscheid genomen. Aalden komt er nu voor in de plaats en daar heb ik veel vertrouwen in. Zoals ik het nu ervaar lijken de twee gemeenten wel op elkaar: In hun theologische kleur en de viering van de liturgie, in het type gemeenteleden, die ik tot nu toe ontmoet heb, in de agrarische en landelijke context. En in de omvang en leeftijdsopbouw van de twee gemeenten.” 

Zelfstandig ondernemer glastuinbouw
Piet Ravensbergen groeide op in het Zuid-Hollandse Rijnsburg. Een dorp van bloemkwekers en handelaren. “Tot 2010 was ik als zelfstandig ondernemer werkzaam in de glastuinbouw. Met een broer hadden we een middelgroot glastuinbouwbedrijf waar we met name tulpen en lelies teelden. In 2010 ben ik in Amsterdam fulltime theologie gaan studeren. Eerst aan de VU (bachelor) en daarna aan de PThU (master).”

Studeren voor persoonlijke ontwikkeling
Studeren deed Ravensbergen in eerste instantie voor zijn persoonlijke ontwikkeling, niet met het doel om predikant te worden. "De keuze om theologie te gaan studeren was geen onlogische. Mensen en hun relaties, geschiedenis en het doorspreken van levensvragen vind ik boeiend. Die drie aspecten zitten allemaal in de studie theologie. Pas in het tweede jaar van mijn Master heb ik besloten ook nog een aantal jaren als predikant aan de slag te gaan.”
 
Predikant is een 'mooi vak'
Het vak an sich kwalificeert Ravensbergen als een mooi vak, “omdat je soms zo dicht bij mensen mag komen en heel soms ook iets kunt betekenen. Uitvaartdiensten vind ik bijna altijd bijzonder. Zeker als je de overledene beter hebt leren kennen en je deze en de familie bij kon staan in de tijd van afscheid nemen én wanneer je na de afscheidsdienst mensen hoort zeggen dat ze verrast zijn hoe ze de dienst ervaren hebben. Totaal anders dan ze verwacht hadden. Helaas hebben veel mensen nog een beeld van wat kerk-zijn inhoud van zeker vijftig jaar geleden."
 
Maar ook een toevallige ontmoeting of een gesprek dat hij niet had verwacht en dat zomaar een gesprek wordt van hart tot hart vindt hij altijd bijzonder. "Of de toewijding die ik bij mensen zie aan elkaar en aan de gemeente.”
 
Dichtbij gemeenteleden
De nieuwe predikant van PKN Aalden wil in alle opzichten dichtbij de gemeenteleden staan. “Ik ben ervan overtuigd dat letterlijk aanwezig zijn bij mensen in het pastoraat en bij de levensgebeurtenissen de basis legt voor het nabij kunnen zijn. Als dorpspredikant moet  je gezien worden, in de supermarkt, bij een concert of wat dan ook. Liefst zo min mogelijk solitair predikant zijn, maar zoveel mogelijk één van de leden van de geloofsgemeenschap die toevallig predikant en hun voorganger is.”
 
Voldoende perspectief voor kerkgemeenschap
Ravensbergen kan niet om de huidige trend heen : jongeren en jonge gezinnen zien de kerkgang niet meer als een vanzelfsprekendheid. Toch ziet hij voldoende perspectief voor de kerkgemeenschap. “Leven vanuit een zoekend, gelovig perspectief – zoals ik dat graag noem - is zoveel meer dan alleen de kerkgang, hoewel dat wel een belangrijk onderdeel van de relaties vormt omdat je elkaar door regelmatige ‘kerkgang’ ook regelmatig tegenkomt. Verbinding, zien en gezien worden is voor elke relatie essentieel. In de kerken noemen we dat pastoraat. Daar begint het nabij zijn dus."
 
Niet alleen een appél op jongeren, maar ook op ouders en opvoeders
De predikant doet niet alleen een appél op de jongeren, maar ook op ouders en opvoeders. “Als gezinnen zich niet aan een vorm van kerkelijke (mee)leven - in de zin van een geloofsgemeenschap - willen binden, dan zul je grosso modo ook de jongeren niet aan de kerkelijke gemeente binden. Zeker voor jongeren is het een lastige tijd, gelet op alle keuzestress die er is en de prestatiemaatschappij en van alles van hen vraagt. Daar ligt dus een uitdaging én een kans om een tegengeluid te laten horen. Zoals ik geloof beleef en ervaar wil het vooral bevrijdend werken van alles wat moet of zogenaamd noodzakelijk zou moeten."

Geloven doe je niet alleen, maar samen
Wat voor kerkelijke gemeenten geldt, geldt volgens Ravensbergen ook voor allerlei politieke en sociaal-maatschappelijke groepen. "We leven in toenemende mate in de eigen bubbel. Een mooie uitdaging om bij de polarisatie kritische vragen bij te plaatsen. Geloven doe je niet alleen, maar samen. Leven doe je ook niet alleen maar samen – samenleving dus."

Bewoners asielzoekerscentrum
Ravensbergen wil ook graag de bewoners van het asielzoekerscentrum in Aalden betrekken bij de kerkgemeenschap. “Enkele van hen ken ik al een beetje omdat ik ze regelmatig tegenkom in de vieringen. Ik betrek hen niet in mijn werk als predikant, maar als gemeente vinden wij dat we een verantwoordelijkheid voor hen hebben en willen we er ook voor hen zijn. Omzien naar ontheemden is een bijbelse opdracht. Samen met de gemeente zal ik daar zo goed mogelijk ook mijn steentje aan bijdragen.”

Verhuizing naar Aalden niet aan de orde
Een verhuizing naar de pastorie in Aalden is niet aan de orde geweest. “Vorig jaar hebben mijn vrouw en ik een huis in Gees gekocht. Een tijdje later kwam de vraag welke gemeente ik als predikant nog zou kunnen dienen. Dat is de PKN Aalden geworden. We wonen sinds vijf maanden in Gees en dat we daar zouden blijven heb ik direct aangegeven. In Wilnis woonde ik veertig kilometer van de gemeente vandaan. Nu zijn dat er maar zes en dat kan ik makkelijk op de fiets doen."